Tot uw eigen verantwoordelijkheid reken ik ook de manier waarop u zich laat meeslepen door het gekanker op de baas door uw collega's. Want het in stand houden van de volgende vooroordelen, te vinden in vrijwel elke organisatie, kost meer energie dan goed voor u is : 'aan de meeste managers heb je niets', 'ze doen meer kwaad dan goed', 'ze zijn altijd in vergadering', (...)Nergens in het rijtje kom ik namelijk eigen verantwoordelijkheid van de collega's voor de onderlinge sfeer tegen. Toch is het negatief praten over elkaar buiten u of uw collega om even schadelijk voor de sfeer als een slechte manager die er nooit is. De trainer is wel verantwoordelijk voor de opstelling en de tactiek, maar hij kan het veld niet inlopen om de doelpunten te maken. ieder zijn rol. Bent u trainer of speler, bepaal dan waar uw invloed begint en waar deze ophoudt.
Stress en vermoeidheid hebben de onhebbelijke eigenschap om uw kijk op de wereld negatiever te maken dan goed voor u is. Het gezelschap van anderen is nodig om dat beeld te nuanceren, te relativeren en daar waar mogelijk de problemen te verlichten.Frans Schaper, Eerste Hulp bij Stress en Vermoeidheid.
Welzeker : prijs stelt hij op alles wat het materiële comfort van zijn leven bevordert : een goed onderhouden huis, welverzorgde maaltijden, die op tijd worden opgediend - d.w.z. vrijwel dadelijk bij zijn thuiskomst - frisgewassen en gezegelijke kinderen, een op 'dato heden' bijgehouden kasboek, orde op zijn persoonlijke bezittingen, kortom al deze en andere huishoudelijke zaken, waarvoor u de verantwoordelijkheid eens en voor altijd op u hebt genomene. (...) Luistert aandachtig naar hem, wanneer hij over zijn werk, zijn moeilijkheden en zijn verwachtingen spreekt. En indien u van dit alles niet veel begrijpt, luister dan met uw hart en niet met uw oren, zonder hem met onsamenhangende en kinderachtige vragen telkens te onderbreken. Prijs zijn successen hemelhoog, maar negeer vooral zijn tegenslagen.(...)Daarenboven verlangt hij dat u hem uw tederheid toont. ....en verder, over de man
En een kleine jongen als hij is, moet u hem juist dàn zeer "au serieux" nemen, hem met attenties omringen en buitensporig verwennen. Daar heeft hij immers alle recht op. Maar verwacht omgekeerd niet, dat hij u veel meegevoel zal laten blijken als u reden tot klachten hebt inverband met eigen lichte vermoeidheid. Hij zal u hiermee een beetje plagen en bweren dat u er heus teveel 'aan toe geeft'. (...)
In iedere echtgenoot sluimert een kleine tiran. roep die onaangename dicator vooral niet op.
Pas nu, nu alles vloeibaar is geworden, zelfs de staat, zelfs de meest stabiele instellingen (zoals universiteiten en ziekenhuizen), kan het hart op een extreme, individuele manier regeren. Wat telt, is niet langer de rede, noch de common sense, maar het eigen gevoel als bron van waarheid en authenticiteit. En de anderen moeten mij als zodanig, als 'een god in 't diepst van mijn gedachten' erkennen. Vandaar de depressie als dat maar niet wil lukken; vandaar de extremen in de poging tot opwekking van al die aandacht.
(...)
In elk geval hebben we, elk op onze plaats en naar ons vermogen, een persoonlijke verantwoordelijkheid tegen domheid, sentimentalisme en collectief egoïsme.
Het woekeren met tijd stoort me enorm. Ik zou eens tijd willen hebben. Die alsmaar aangroeiende stapel boeken aanpakken, of een lange reis maken met mijn vrouw. Dat zou fantastisch zijn. Een sabbatical lijkt me plots zeer aantrekkelijk.
Rechts heeft altijd de vrijheid verdedigd en links de solidariteit. Maar ze horen bij elkaar ! Dan is het leven pas werkelijk zinvol. Ik zoek een middenweg tussen beide extremen, en dat is sociale zelfontplooiing.
(...)
We zijn een verlangenmachine, dag en nacht, en daar moet je de vinger achter proberen te krijgen. Je wilt eten, drinken, muziek, seks maar ook : vriendschap, werken, je leven doorbrengen met iemand. Het gaat erom die verlangens te ordenen, te begrijpen, en je af te vragen wat je nu eigenlijk zelf wilt. Je moet leren om ergens achter te staan, en dat vervolgens in praktijk te brengen. Door je je wil toe te eigenen word je vrijer.
Emotionele en materiële hulp verschaffen
zonder hoop op compensatie,
zonder overname van noden en zonder spijt in de dop.
